نوح ‌ يكى از پيامبران اولوالعزم است كه سالها قوم خود را به راه راست خواند اما آنها همچنان بر كجرفتارى اصرار ورزيدند. (ف ـ م).

صاحب ثبات ‌ كسى كه در اراده و عزم و عقيده و ايمان استوار باشد، ثابت قدم.

هنگامى كه سالك از صفات نكوهيده و اخلاق ذميمه پاك گردد و خود را از دست تعلّقات دنيوى و هواهاى نفسانى نجات دهد و به مراتب دنيا روى نياورد و بر اين باور استوار باشد همچون حضرت نوح(عليه السلام) خواهد شد كه با وجود اينكه قومش نهصد سال دعوت او را به سوى حق نپذيرفتند امّا آن حضرت هرگز طى اين مدت طولانى از حق جدا نشد و پيروى امر الهى را ترك نكرد و بر عقيده خود استوار ايستاد و به درگاه خداوند شكوه كرد كه:﴿رب انّى دعوت قومى ليلاً و نهاراً فلم يزدهم دعائى الاّ  فراراً﴾[1]

قدرت جزوى ‌ سالك اين قدرت را منسوب و متّكى به خود مى داند.

قدرت كلّى ‌ قدرت لايتناهى خداوند است.

خليل ‌ دوست خالص و پاك و لقب حضرت ابراهيم(عليه السلام)است كه در دوستى با خدا خالص بود.

خليل آسا ‌ مانند حضرت ابراهيم(عليه السلام)

توكّل ‌ كار را به كسى واگذار كردن، كار خود را به خدا سپردن، به اميد خدا بودن.

سالك هنگامى كه از صفات بد رهايى يافت و در اعتقاد و ايمان خود ثابت قدم