همجنس ‌ به آن سبب گفته است كه قمر و خرچنگ هر دو در جايگاهى سرد و  تر  هستند.

آفتاب داراى مدارى است كه از ميان برج ها مى گذرد و آن را منطقة البروج مى خوانند و ماه نيز داراى مدارى ديگر است كه در دو نقطه مقابل هم، اين دو مدار يكديگر را قطع مى كنند كه آن دو نقطه تقاطع را عقده مى گويند پس يك نيمه از مدار ماه در جانب شمال و يك نيمه ديگر در جانب جنوب است و آن عقده كه ماه از آن مى گذرد و در شمال واقع است رأس و آن عقده كه ماه از آن مى گذرد و در جنوب واقع است ذنب مى گويند و به سبب آنكه در شكل مانند سر و دم اژدها است به رأس و ذنب مشهور شده است و رأس را «سعد» و ذنب را «نحس» دانسته اند.

با اين بيان شيخ محمود شبسترى معتقد است كه ماه چون خرچنگ را هم ـ جنس خود يافت، آنجا را خانه خود ساخت و ذنب همچون رأس يك عقده را انتخاب  كرد.

قمر داراى بيست و هشت منزل است و هر روز، قمر در يك منزل از اين منازل مى باشد و چون اين منازل را طى مى كند چهارده منزل كامل در ميان ماه و آفتاب واقع مى شود. و به تدريج كه از آفتاب دور مى شود نورش بيشتر مى شود تا پس از طى چهارده منزل كه در مقابل آفتاب قرار مى گيرد و اين حالت را بدر گويند و چون از مقابل ماه بگذرد نورش كمتر مى شود تا به هلال تبديل شود.