قاب قوسين ‌ «به قدر دو كمان، اشاره به بخشى از آيه 9 سوره نجم دارد. اين سوره درباره معراج حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) است كه به خداوند نزديك شد تا به جايى رسيد كه به اندازه دو كمان بيشتر با او فاصله نداشت.عارفان دو كمان را به دايره انسان كامل تفسير كرده اند.»[1]

شيخ معتقد است كه تا سالك از قيد تعيّنات مادى و جسمانى رها نشده باشد به مقام قرب الهى هرگز نخواهد رسيد. بنابراين سالك بايد از هر دو عالم ـ دنيا و عقبا ـ گذر كند و پاى بر سر اين دو عالم گذارد تا به حقيقت رسد و مرتبه بلند انسانى را بدست آورد.

سالك راه حق هنگامى كه به مقام قرب الهى راه مى يابد همه اسماء و صفات او را در خود مشاهده مى كند و حقيقت اشياء همان طور كه هستند به او نشان داده مى شود و عارف به حقيقت مى گردد.

مصراع دوم اشاره به حديث نبوى «اللّهم ارنا الاشياء كما هى»[2] دارد.

قاعده در بيان تطبيق كتاب عالم با كتاب مُنْزَل

جان ‌ روح، كه محل تجليّات انوار الهى است. ب1

سالكى كه به حق واصل گرديده و نور تجليّات خداوند در جان و دلش تابيده و