يك چشمه بغل دستشان است كه از شدت حرارت مى‌جوشد، اين را نمى‌خواهند بخورند؛ ولى كارگران جهنم در حلقشان مى ريزند. اين آب محصول همان اشكى است كه به ظلم از چشم مردم درآوردند، و دلهايى است كه سوزاندند، و موانعى است كه بين حق و بين مردم ايجاد كردند. اين سخن پروردگار است. ببينيد همه آيات قرآن، همديگر را معنى مى‌كنند و به همديگر ارتباط دارند. ما اگر دنيايمان دنياى پاكى باشد كه پروردگار مى‌فرمايد: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاهً طَيّبَهً»[1]

حيات پاك، يا به قول آيه مورد بحث، سرزمين پاك، خوب، هر چه در اين سرزمين پاك كاشته شود محصول زيبا و با منفعتى به دست مى دهد.

عنايت داشته باشيد برادرانم! دنيا از آخرت ماهيتاً جدايى ندارد، هر دو يك حقيقت است، يك‌

[1]. نحل: 97. از مرد و زن هر كس كار شايسته انجام دهد در حالى كه مؤمن است، مسلماً او را به زندگى پاك و پاكيزه اى زنده مى‌داريم و پاداششان را بر پايه بهترين عملى كه همواره انجام مى‌داده اند مى‌دهيم.