( رَبِّ هَبْ لِى حُكْماً وَأَلْحِقْنِى بَالصَّالِحينَ )[1] .

« پروردگارم ! به من حكومت عطا كن و مرا به شايستگان ملحق فرما » .

حضرت موسى (عليه السلام) به هنگام احتياج و نياز عرضه داشت :

( . . . رَبِّ إِنِّى لِمَآ أَنْزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْر فَقِيرٌ )[2] .

« پروردگارم ! من به چيزى كه تو از خير بر من نازل كنى نيازمندم » .

حضرت سليمان (عليه السلام) در درخواست آمرزش ، و يافتن حكومتى بى نظير ، عرضه داشت :

( . . . رَبِّ اغفِرْ لِى وَهَبْ لِى مُلْكاً لاَ يَنْبَغِى لأَِحَد مِن بَعْدِى )[3] .

« پروردگارم ! مرا بيامرز و به من حكومتى كه پس از من سزاوار كسى نباشد
عطا كن » .

حضرت زكريا (عليه السلام) هنگام درخواست فرزند عرضه داشت :

( . . . رَبِّ لاَ تَذَرْنِى فَرْداً وَأَنْتَ خَيْرُ الوَارِثِينَ )[4] .

« پروردگارم مرا تنها وا مگذار و تو بهترين وارثانى » .

حضرت يوسف (عليه السلام) در مقام شكرگزارى و درخواست حاجت ،
عرضه داشت :

( رَبِّ قَدْ ءاتَيْتَنى مِنَ المُلْكِ وَعَلَّمْتَنى مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّماواتِ وَالأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّى فِى الدُّنْيا وَالآخِرَةِ تُوَفَّنى مُسْلِماً وَأَلْحِقْنى بِالصَّالِحينَ)[5].

[1] شعراء : 83 .

[2] قصص : 24 .

[3] ص : 35 .

[4] انبياء : 89 .

[5] يوسف : 101 .