س 121- در عروة الوثقى، مسأله 45 افعال وضو، فرموده است: «الإسراف فى ماء الوضوء مكروه» با اينكه اسراف حرام است، مقصود از اين عبارت چيست؟

ج- مستحب است آب وضو يك مدّ باشد و همانگونه كه در روايات آمده است، مصرف بيش از آن مقدار، و لو كمى بيشتر باشد، اسراف محسوب مى‌شود و مكروه است، از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: براى خداوند متعال فرشته‌اى است كه اسرافِ وضو را مى‌نويسد، همانطور كه نقصان و كم گذاشتن آن را مى‌نويسد. [1] و از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود: مقدار آب وضو يك مدّ است و مقدار آب غسل يك صاع است و بعد از من مردمى مى‌آيند كه اين مقدار آب را كم مى‌شمارند، اين مردم بر خلاف سنّت من هستند و كسى كه بر سنّت من ثابت باشد، (وضو را با يك مد و غسل را با يك صاع آب انجام دهد) در بهشت قدس با من است‌ [2] و ظاهراً نظر صاحب عروة الوثقى (ره) كه فرموده است: اسراف در آب وضو مكروه است، در جايى و در وقتى است كه براى آب ارزش و قيمتى نباشد و امّا اگر مصرف بيش از آن مقدار، در جايى باشد كه براى آب ارزش و قيمت باشد، يا كم آبى باشد، اسراف و حرام است، مانند اسراف در چيزهاى ديگر.

س 122- قرآن را براى نابينايان، نقطه چين مى‌كنند و آنها با دست كشيدن روى نقطه‌ها آن را مى‌خوانند، آيا اين نوع نقطه چين، حكم خط قرآن را دارد و مسّ آن بدون وضو جايز نيست؟

[1]- وسائل الشيعة، ج 1، ص 340، قال عليه السلام: إنّ للّه مَلَكاً يكتب سرف الوضوء كما يكتب عدوانه.

[2]- وسائل الشيعة، ج 1، ص 339: «عن رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله قال: الوضوء مدّ و الغسل صاع، و سيأتى اقوام بعدى يستقلون ذلك فأولئك على خلاف سنّتى، و الثابت على سنّتى معى فى حظيرة القدس».