عقيده و رويّه‌اى صحيح است؟

ج- نبايد به شك اعتنا كند و بايد بنا را بر طهارت بگذارد و چنين رويه و عقيده‌اى خلاف شرع و خلاف عقل و عرف و پيروى از شيطان است و مسلمان بايد طبق دستورات اسلام عمل كند.

س 102- بعضى افراد در وضو و غسل بيش از اندازه آب مى‌ريزند و دست به صورت و دستها و بدن خود مى‌كشند و مى‌گويند احتياطاً دست مى‌كشيم و نيز بعضى از خانمها در شستن و آب كشيدن لباس و غيره و يا براى وضوى نماز، آب زياد مصرف مى‌كنند و گاهى روزانه و چه بسا قبل از هر وضو و نماز پاهاى خود را آب مى‌كشند و مى‌گويند: پاى ما احتياط داشت، يا به دلمان نمى‌چسبد و احتياط خوب است، بفرماييد: آيا اين اعمال وجهه شرعى و رجحان دارد و احتياط است يا خلاف شرع و خلاف احتياط است؟

ج- اشكالى نيست كه احتياط فى نفسه (يعنى به لحاظ اينكه در بعض موارد موجب يقين عمل به وظيفه و سبب رسيدن به واقع مى‌شود)، خوب است و رجحان شرعى دارد، ولى گاهى عوارض سوء و پيامدهاى خلاف شرع و عقل دارد و در چنين مواردى احتياط نه تنها رجحان ندارد، بلكه احتياط در ترك احتياط است، مثلًا اگر احتياط كردن انسان را در معرض وسواس قرار دهد، يعنى اگر بيش از حدّ دست كشيدن و آب زياد از اندازه ريختن و دست و پا و لباس را بى‌جهت آب كشيدن انسان را به وسواس و وسوسه گرفتار كند خلاف شرع و حرام است، همانطور كه مرحوم سيد قدس سرّه در عروة الوثقى‌ [1] و ديگر علماى عظام فرموده‌اند.

[1]- عروة الوثقى، فى النجاسات، فصل، طريق ثبوت النجاسة ... قال قدس سرّه: «بل قد يقال بعدم رجحان الاحتياط بالاجتناب عنها بل قد يكره او يحرم اذا كان فى معرض حصول الوسواس».