نام کتاب : آئين كيفرى اسلام نویسنده : ترابى شهرضايى، اكبر جلد : 1 صفحه : 463
خاطر
زناى اوّل او را رجم كنيم، ديگر موضوعى باقى نمىماند تا به خاطر زناى دوم رجم
شود.)- جاى اين بحث هست كه آيا به اين مرد صد تازيانه مىزنند و يا دويست تازيانه؟
مشهور
به شهرت عظيم- كه با آن معاملهى اجماع شده است و برخى از فقها به استناد آن فتوا
دادهاند- عدم تكرّر حدّ است. لذا، اگر كسى صد بار يا بيشتر زنا كرده با يك زن يا
زنان گوناگون و همهى آنها يكجا در دادگاه ثابت شد، چون همه از يك نوع هستند، يك
حدّ بر او اقامه مىشود. [1] در مقابل مشهور، مرحوم صدوق در كتاب
مقنع [2] و ابن جنيد رحمهما الله [3] تفصيل دادهاند؛ به اينكه: اگر
زناهاى متكرّر با يك زن واقع شده، فقط صد تازيانه زده مىشود؛ ولى اگر با زنان
مختلف باشد، به تعدّد زنان حدّ تكرار مىشود.
تنها
مستند اين مسأله روايت زير است كه به نفع صدوق و ابنجنيد رحمه الله دلالت دارد.
محمّد
بن يعقوب، عن محمّد بن يحيى، عن أحمد بن محمّد، وعن عليّ بن إبراهيم، عن أبيه
جميعاً، عن ابن محبوب، عن عليّ بن أبي حمزة، عن أبي بصير، عن أبي جعفر عليه
السلام، قال: سألته عن الرجل يزني في اليوم الواحد مراراً كثيرةً.
قال:
فقال: إن زنى بامرأة واحدة كذا وكذا مرّة فإنّما عليه حدّ واحد، فإن هو زنى بنسوة
شتّى في يوم واحد وفي ساعة واحدة، فإنّ عليه في كلّ امرأة فجر بها حدّاً. [4] سند حديث:
روايت از مرحوم كلينى تا ابنمحبوب صحيح است و اشكالى از جهت سند ندارد. تمام
بحثها درباره شخص علىّ بن ابىحمزه است كه او را واقفى شمرده و تضعيف كردهاند؛
امّا راوى از علىّ بن ابى حمزه، ابن محبوب است كه يكى ازاصحاب
[1]. جواهر الكلام، ج 41، ص 334؛ كشف اللثام، ج
2، ص 399.