7. تفتازانى (متوفاى 791) آيات سه گانه زيرا را گواه بر وجود حيات برزخى مى داند:

الف: (النّار يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدوّاً وَعَشِيّاً) .[1]

«آل فرعون روز و شب پيش از رستاخيز بر آتش عرضه مى شوند».

ب: (اغرقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً).[2]

«قوم نوح به كيفر خطاهاى خود در آب غرق شدند سپس وارد آتش گشتند».

ج: (رَبّنا أَمَتْنا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتيْنِ).[3]

«گفتند خدايا ما را دوبار زنده كردى و دوبار ميراندى».

احياى نخست، احياى پس از مرگ در عالم برزخ است.و احياى دوم نيزبه هنگام نفخ صور است. يعنى تمام برزخيان پيش از روز رستاخيز مى ميرند و بعداً به وسيله نفخ صور برانگيخته مى شوند.[4]

كلام دانشمندان مشهور اهل سنت را آورديم. از نظر شيعه نيز، «حيات برزخى» ، امرى مسلّم بوده و در اين زمينه، همين بس كه بزرگانى چون شيخ صدوق و شيخ مفيد آن را جزو عقايد شيعه نوشته اند.[5]