بى تفاوتى مردم، بتدريج از قطعيّت آن حادثه مى كاهد و پس از مدتى، غبار شك و ترديد بر چهره آن نشسته و احياناً حالت افسانه به خود مى گيرد. رويدادهاى مربوط به اديان پيشين، روز نخست همچون روز، روشن و قطعى مى نمود، امّا به علت بى تفاوتى ها و بى اعتنايى ها، امروز حالت اسطوره يافته است.

تكرار اين فاجعه، در مورد اسلام، بيش از ساير اديان، خطرساز و مشكل زاست. زيرا اسلام، آيينى ابدى و جاودانى بوده ومردم جهان بايستى تا روز رستاخيز از پرتو آن، كسب نور كنند. پيداست آيندگان، زمانى از اين دين تبعيّت خواهند كرد كه «واقعيّت» آن، در نظر ايشان «ثابت» و«قطعى» باشد.و ناگفته پيداست كه يكى از مهمترين عوامل ثبوت و دوام «قطعيّت» اسلام، حفظ آثار تاريخى مربوط به زندگى و مجاهدات پيامبر و رهبران اسلام است.

نياكان ما ـ كه رحمت خدا بر ايشان باد ـ عظيمترين خدمت را به نسل حاضر انجام داده و آثار مربوط به صدر اسلام را بدقّت ضبظ وحفظ كرده اند. لذا ما امروزه با چهره اى باز، جهانيان را به يك دين اصيل وواقعى كه همه خصوصيات آن به صورت دست نخورده باقى است دعوت مى كنيم و مى گوييم:

1400 سال پيش پاكمردى از قبيله بنى هاشم بپا خاست و به رسالت از جانب خداوند، 23 سال مردم را به توحيد ويكتاپرستى و پرهيز از شرك و الحاد فرا خواند، وعلاوه بر معجزات گوناگونى كه آورد، با كتاب عظيم آسمانى خود (قرآن) مدّعيان را منكوب ساخت و تاكنون نيز اين معجزه جاويد ملموس، باقى است.