مثل يكم

خاموشى نور در بيانان تاريك و وحشت زا

(مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَات لاَ يُبْصِرُونَ)[1].

آنان (منافقان) همانند كسى هستند كه آتشى برافروخته (تا در سايه آن راه پيدا كند وقتى اطراف أو را روشن ساخت ناگهان آتش أو خاموش گردد) خدا نور آنان (منافقان) را برد و آنان را در تاريكى ها رها ساخت كه نمى بينند.

(صُمٌّ بُكْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ) [2] .

«آنها كر، گنگ و كورند، از گمراهى باز نمى گردند».

***

قرآن در آغاز سوره بقره، مردم را نسبت به پذيرش آيين اسلام به سه گروه تقسيم مى كند. و مجموع بحث أو درباره اين سه گروه در آيه بيستم از سوره، پايان مى پذيرد. اين سه گروه عبارتند از:

1. متقيان و پرهيزگاران و گفت و گوى أو درباره اين گروه در آيه پنجم به پايان مى رسد.

2. كافران كه درست نقطه مقابل گروه متقيان مى باشند و بحث أو درباره اين گروه در آيه هفتم، به پايان مى رسد.