لمثل چهل و ششم

نونه اى براى آيندگان

(فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوُه إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ).

«قوم خود را سبك شمرد از او اطاعت كردند، آنان قومى فاسق بودند».

(فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ).

«هنگامى كه ما را به خشم آوردند از آنان انتقام گرفتيم و همگان را غرق نموديم» .

(فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَ مَثَلاً لِلآخِرِينَ)[1].

«و آنان را عبرتى براى آيندگان قرار داديم»

تفسير لغات آيه ها

«أسف»: طبق گفته راغب در مفردات در دو مورد بكار مى رود.

1. غضب و خشم.

2. حزن و اندوه.

ولى مقصود از فعل «آسفونا» در آيه كه از ماده «أسف» گرفته شده است همان معناى نخست است، يعنى هنگامى كه ما را خشمگين كردند.

3. «سلف» جمع «سالف» مانند: «خدم» جمع «خادم» و مراد نمونه