همراه باشد.

3. «مواخر» جمع ماخر، شكافنده آب است. اگر به كشتى «ماخر» مى گويند، چون با دماغه خود، آب را شكافته و پيش مى رود.

تفسير مثل

در اين تمثيل، كفر وايمان، يا كافر و مؤمن به آب شيرين و تلخ تشبيه شده اند، و اينكه هر دو با تمام هويت از هم جدا بوده و با يكديگر آميخته نمى شوند.

و اين حقيقت در اقيانوس اطلس به گونه اى حاكم است، زيرا اقيانوس اطلس داراى آب شور است ولى از جانب شمال جريان آب عظيمى از آب شيرين و گوارا در حال جريان است كه هرگز با آب شور و تلخ، آميخته نمى شود، و اين يكى از شگفتيهاى آفرينش است كه در دل درياى شور، نهر عظيمى در حال جريان باشد كه طول آن به صدها و هزارها كيلومتر مى رسد.

در حقيقت حال مؤمن، حال آن آب شيرين و گوارا، و حال كافر بسان آن درياى تلخ است، با اين تفاوت كه آن آب تلخ كه دريايى را تشكيل مى دهد، منشأ بركاتى است، در حالى كه كافر فاقد چنين بركات مى باشد.

اينك آيه به برخى از اين نكات اشاره مى كند:

1. از هر دو دريا (شيرين وتلخ) گوشت تازه اى صيد مى شود چنان كه مى فرمايد: (وَ مِنْ كُلّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا).

2. از هر دو دريا زينت آلاتى استخراج مى شود كه انسانها در شرايط خاصى از آن بهره مى گيرند چنان كه مى فرمايد: