در اين بخش، مشبه، مشركانى هستند كه به خدايان دروغين، اعتماد مى كنند.

مشبه به عنكبوت است كه به لانه خود مى نازد واعتما مى كند.

آنگاه قرآن به تحقير لانه عنكبوت و در نتيجه به تحقير خدايان دروغين پرداخته و چنين مى فرمايد:

(إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ).

«سست ترين لانه ها، لانه عنكبوت است، طبعاً سست ترين پناهگاهها بتهاى مشركان است».

سپس در آيه ديگر مى فرمايد:

(إِنَّ اللهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيءْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ).

«خدا هر چيزى كه كافران به صورتهاى مختلف جز خدا مى پرستند ; آگاه است».

ولى پرستش آنان، غير خدا را ضررى به خدا نمى زند، زيرا خدا قدرتمند وحكيم است.

قرآن در آيه سوم پرده از راز مثلها برمى دارد كه هدف از اين مثلها، تدبر و تفكر است. چه بسا در پرتو اين تشبيه ها، دلهاى آماده بيدا شوند و از كردار زشت خود دست بردارند، چنان كه مى فرمايد:

(... تِلْكَ الأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَ مَا يَعْقِلُهَا إِلاَّ الْعَالِمُونَ).

«اين مثلها را براى مردم مى زنيم و جز افراد عاقل درباره آنها تدبر نكرده و از آنها نتيجه و بهره نمى گيرند».