آن، زيبا و پرمعناست) قبل از تبيين تشبيه به تفسير جمله هاى آيه مى پردازيم:

1. (أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً)ناظر به آب باران است كه از بالا فرو مى ريزد و حيات بخش و حركت آفرين است.

2. (فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ)رودها به راه مى افتند، زيرا در سايه ريختن باران شديد، سيلابها از نقطه بالا مانند كوهها و تپه ها به سمت زير سرازير شده، و آبها پشت هم، رود عظيمى را تشكيل مى دهند و رودخانه ها را پر مى كنند.

3. (بِقَدَرِهَا)درست است آن سيل آسا از بالا فرو مى ريزد و از كوهها و تپه ها به سمت پايين سرازير مى شود، ولى هر رودى به اندازه گنجايش خود، آب برمى دارد. چه بسا آب پشت رود، ده برابر باشد ولى رود جز گنجايش خود آب نمى گيرد. با واژه (بِقَدَرِهَا) به اين حقيقت اشاره مى كند.

4. (فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا). هنگامى كه سيل در رودها به راه مى افتد، كفى را نيز همراه دارد، بلكه آن را با خود حمل مى كند «زبد» به معنى كف و «رابى» به معنى بلندى است.

5. (وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَة أَوْ مَتَاع زَبَدٌ مِثْلُهُ)، نه تنها سيل كفى را با خود حومل مى كند، بلكه آنگاه كه فلزات كه براى ساختن زينت آلات يا وسائل ديگر در كوره قرار مى گيرد، از آن نيز كفى برمى خيزد، بسان كفى كه در آب است.

در لغت عرب هرگاه چيزى را روى آتش قرار دادند عرب هنگامى كه براى پختن، آتش روشن كند، مى گويند: «أوقد النار»، ولى اين جمله در آيه با واژه «عليه» همراه است، تو گويى آتش كوره همه جوانب فلز را در برگرفته، از بالا و پايين تا به خوبى ذوب شود و نا خالصى هاى آن بيرون رود و ماده خالص در