مثل بيست و يكم

مقايسه حق و باطل

(أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَة أَوْ مَتَاع زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَ أَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللهُ الأَمْثَالَ)[1].

«خداوند از آسمان آبى فرستاد. رودخانه ها به اندازه خود جارى گشت ـ آب در هر رودخانه اى به اندازه گنجايش آن جارى گشت ـ سپس سيل بر روى خود كفى را حمل كرد، و از آنچه در كوره ها براى بدست آوردن زينت آلات يا چيزهاى ديگر آتش روشن مى كنند نيز كفهايى پديد مى آيد. اما كفها به بيرون ريخته مى شوند ولى آنچه بر مردم سود مى رساند ـ آب يا فلز خالص ـ در زمين مى ماند. خداوند اين چنين مثل مى زند».

تفسير آيه

آيه ياد شده از آيه هاى بس زيبا و پرمعنى قرآن است (هر چند همه آيات