تا اينجا با تفسير سه واژه آشنا شديم.

اكنون بايد ببينيم مقصود از تمثيل در اينجا چيست؟

همين طور كه در گذشته يادآور شديم مثل هاى قرآن به معنى تمثيل و تشبيه است و در آيه مورد بحث: وضع مسلمانان صدر اسلام در پيكارهاى خود با مشركان و كافران، به وضع افراد با ايمان در امت هاى پيشين، تشبيه شده است بنابراين بايد دو گروه كه به عنوان مشبه به و مشبه مطرح مى شوند به دست آوريم.

اينك بيان هر دو:

1. مشبه به

آيات قرآن حاكى است كه امت هاى پيشين به رهبرى پيامبران خود در پيكار با مشركان دچار فشارهايى از داخل و خارج مى شدند. ويا با فقدان نعمت و حكومت پريشانى روبرو مى گشتند و سرانجام در برابر اين مشكلات مقاومت و پايمردى نشان مى دادند.

اصولاً قرآن مجيد صابران را در سختى ها و پريشانى ها را چنين ستايش مى كند:

(وَ الصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ أُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ) [1].

«آنان كه در برابر محروميت ها و بيمارى ها و در ميدان جنگ استقامت به خرج مى دهند آنها كسانى هستند كه راست مى گويند، و اينها هستند پرهيزكاران».