آمده بود پيامبرانه از تولد چنين كودكى گزارش مى داد و مى گفت: چيزى نمى گذرد كه در مرحله اى از تاريخ چنين كودكى متولد مى شود و نقش انسان در اين مورد جز تماشاگرى و حداكثر نقش يك ماما، چيز ديگرى نيست. انقلاب سوسياليزمى، ميوه اى است كه بايد جامعه آن را، در مرحله اى از تاريخ بچيند و يا فرزندى است كه پس از طى دوران خاصى از مادر تاريخ متولد شود، خواه جامعه بخواهد خواه نخواهد خواه با آن مبارزه كند، خواه نكند.

به طور مسلم چنين پيش گويى از آينده چقدر مى تواند در دل ساده لوحان گرايش هايى بهوجود آورد و همگى يك دل و يك جان از اين بهشت زمينى كه ماركسيسم مبشر آن است استقبال كنند، و اين خود يكى از جاذبه هاى اين مكتب است كه مى تواند تأثيرى در قلوب استثمار شدگان بگذارد، بدون آن كه در اطراف و جوانب آن بينديشند.

4ـ يكى ديگر از جاذبه هاى اين مكتب اين است كه تئوريسين هاى آن، كاربرد ديگرى به نام «دانش انقلابى» برايش قائلند و چنين قلمداد مى كنند كه با اين فلسفه مى توان گذشته و وضع حاضر را توجيه و آينده را پيش بينى كرد و اين مكتب راه گشاى آينده نيز هست; به عبارت روشن تر، اين فلسفه نه تنها جهان را تفسير مى كند بلكه آن را نيز دگرگون مى سازد. آنان مى گويند: فلسفه اى كه تنها، تفسير جهان را در گذشته برعهده بگيرد چندان ارزشى ندارد، بلكه بايد علاوه براين، نقش تغيير و يا به عبارت بهتر نقش پيش گويى را نيز برعهده داشته باشد; يعنى اوضاع حاضر را تفسير نمايد و از تحول آينده جامعه، نيز گزارش دهد، مانند پزشكى كه وضع حاضر بيمار را تشريح مى كند و از وضع