سه نفر در سقيفه بودند و بر معيارهاى جاهلى تكيه كردند، مى تواند همان گزينش شورايى باشد كه مدعيان حكومت براساس شورا پس از پيامبر(صلى الله عليه وآله)، آن را مطرح مى كنند؟ به قدرى اين نوع بيعت گيرى دور از منطق و خرد بود كه بعدها عمربن خطاب مكرّر آن را نوعى لغزش و بلكه شورش مى خواند و مى گفت: «والله ما كانتْ بيعةُ ابى بكر إلاّ فلته، وقَى الله شرّها و مَنْ بايَع رَجلا مِنْ غَيرِ مَشورة بالمسلمين فلابيعةَ له».[1]

پيامدهاى گزينش سقيفه

گزينش سقيفه، به نحوى كه بيان شد. پيامدهاى بسيارى بدى داشت. اينك به برخى اشاره مى كنيم:

1. ترور سعد بن عباده

سعدبن عباده به خاطر اهانتى كه در سقيفه به او شد، و در زير دست و پا ماند، دوران نقاهت را در منزل مى گذراند و از طرف خليفه، فردى را به دنبال او فرستادند كه بيايد و با ابى بكر بيعت كند. او از بيعت كردن سرباز زد و گفت: من با قبيله خودم با شما مى جنگم ولى بيعت نمى كنم. تصميم جدى سعد، سبب شد كه او را