responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : سلفى گرى در آيينه تاريخ نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 1  صفحه : 34

نخست، از اطلاق بالايى برخوردار است، هم حال حيات پيامبر و هم حال ممات او را مى گيرد، اگر توسّل به پيامبر شرك باشد، بايد در هر دو حالت يكسان باشد. تبعيض ميان اين دو حالت بر خلاف عقل فطرى است. با اين كه بناى ما در اينجا بر فشرده گويى است، حديث صحيحى را يادآور مى شويم كه پيامبر در آن به فردى نابينا دستور مى دهد كه دو ركعت نماز بخواند و دعايى بكند كه در آن توسل به ذات و مقام پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) وارد شده است، و اين حديث به اتفاق همه، حتى ابن تيميه، صحيح است، اينك فشرده اين حديث:

عثمان بن حنيف مى گويد:

انّ رجلاً ضريراً أتى النبي، فقال: اُدعُ الله أن يعافيني؟

فقال(صلى الله عليه وآله وسلم): إن شئتَ دعوتُ، وإن شئتَ صبرتَ وهو خير؟

قال: فادْعُه، فأمره(صلى الله عليه وآله وسلم) أن يتوضأ فيُحسِنَ وضوءَه ويصلِّي ركعتين ويدعوَ بهذا الدعاء: «اللهمّ إنّي أسألك وأتوجّه إليك بنبيّك محمّد، نبيّ الرحمة يا محمّد إنّي أتوجّه بك إلى ربّي في حاجتي لتُقضى، اللّهمّ شفّعه فيّ.

فقال ابن حنيف: «فوالله ما تفرقنا وطال بنا الحديثُ حتى دخلَ علينا كأن لم يكن به ضرّ».[1]


[1] سنن ترمذى:5، كتاب دعوات، باب 119، شماره 3578; سنن ابن ماجه:1/441 شماره 1385; مسند احمد:4/138.
نام کتاب : سلفى گرى در آيينه تاريخ نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 1  صفحه : 34
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست