دهيد كه صاحبان اين گونه علوم علاوه بر كتب فلاسفه غرب، در اين زمينه به نوشته هاى فارابى و ابوعلى سينا ـ رحمة الله عليهما ـ در حكمت مشّاء مراجعه كنند تا روشن شود كه قانون عليت و معلويت كه هرگونه شناختى بر آن استوار است، از معقول است نه محسوس و ادراك معانى كلى و نيز قوانين كلى كه هر گونه استدلال بر آن تكيه دارد، معقول است نه محسوس. و نيز به كتاب هاى سهروردى در حكمت اشراق مراجعه نموده و براى جنابعالى شرح كند كه جسم و هر موجود مادى ديگر به نور صرف كه منزه از حس مى باشد، نيازمند است و ادراك شهودى ذات انسان از حقيقت خويش، مبرا از پديده حسى است. و از اساتيد بزرگ بخواهيد تا به حكمت متعاليه صدر المتألهين مراجعه نمايند تا معلوم گردد كه حقيقت علم همانا وجودى است مجرد از ماده و هرگونه انديشه از ماده منزه است و به احكام ماده محكوم نخواهد شد.

ديگر شما را خسته نمى كنم و از كتب عرفا و بخصوص محيى الدين بن عربى نام نم يبرم كه اگر خواستيد از مباحث اين بزرگمرد مطلع گرديد، تنى چند از خبرگان تيزهوش خود را كه در اين گونه مسائل قوياً دست دارند، راهى قم گردانيد تا پس از چند سال با توكل به خدا از عمق لطيف باريكتر ز موى منازل معرفت آگاه گردند كه بدون اين سفر آگاهى از آن امكان ندارد.

اكنون بعد از ذكر اين مسائل و مقدمات از شما مى خواهم درباره اسلام به صورت جدّى تحقيق و تفحص كنيد و اين نه به خاطر نياز اسلام و مسلمين به شما، بلكه به جهت ارزش هايى والا و جهان شمول اسلام است كه مى تواند وسيله راحتى و نجات همه ملت ها باشد و گره مشكلات اساسى بشريت را باز نمايد.