1 ـ هرگاه هدف اين آيه فقط سفارش است كه شوهران هنگام مرگ وصيت كنند، كه زنان آنها را پس از مرگ تا يك سال از خانه خارج نكنند، مناسب بود كه مانند سائر آيات وصيت بفرمايد:

( كُتِبَ عَلَيْكُمْ إذا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمُوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلأَزْواجِ اِلىَ الْحَوْلِ) .

چنانچه در باره والدين و اقربين، به همين ترتيب بيان كرده است:

( كُتِبَ عَلَيْكُمْ اِِذا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمُوْتُ اِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلْوالِدَيْنِ وَ الأقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقاًّ عَلىَ الْمُتَّقِينَ)

(بقره، آيه 180).

2 ـ چنان كه ملاحظه مى كنيد صدر و ذيل آيه، با آيه اى كه صريحاً در باره عده وفات نازل گرديده است، يكى است در آيه 234 بقره كه از نظر ما ناسخ است مى فرمايد:

( وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ اَزْواجاً ... فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما فَعَلْنَ فِي اَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ).

و در آيه 240 از همان سوره كه از نظر ما منسوخ است مى فرمايد:

( وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنََ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ اَزْواجاً... فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما فَعَلْنَ فِي اَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفً).

با ملاحظه وحدت صدر و ذيل هر دو آيه، ودقت كامل در مضمون هردو، بسيار بعيد است كه بتوان گفت، اين دو آيه هدف واحدى را تعقيب نمى كنند وهركدام پيرامون موضوع خاصى بحث مى نمايد.

3 ـ قرينه اى كه حاكى است آيه وصيت ناظر برعده وفات است جمله يادشده درزير مى باشد:

( فَاِنْ خَرَجْنَ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما فَعَلْنَ فِي اَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوف) ( بقره، آيه 240)