مطلب دوم [1]

آيا آزر، پدر ابراهيم بوده است؟

( ما كانَ لِلنَّبِىِّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا اَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَ لَوْ كانوُا اُولـى قُرْبـى مـِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمْ اَنَّهُمْ اَصْحابُ الْجَحِيمِ)(توبه، آيه 113).

« پيامبر و كسانى كه ايمان آورده اند حق ندارند براى مشركان پس از آنكه روشن گشت كه آنها اهل آتش هستند، طلب آمرزش كنند، هر چند آنان از نزديكان آنها باشند».

نويسنده « تفسير آيات مشكله قرآن» در ذيل اين آيه مى كوشد ابراهيم را كه در حق « آزر» استغفار كرد، به گونه اى تبرئه كند، و مى گويد: حضرت ابراهيم كه در حق « پدرش» استغفار كرده، مرتكب گناهى نشده است زيرا نمى دانست كه او از روى عناد « حقايق» را انكار مى كند، وقتى عناد او روشن گشت از او دورى جست.

در اين كه ابراهيم مرتكب گناهى نشده است، شكى نيست و نيازى به گفتگو ندارد زيرا آيه بعدى اين نكته را روشن مى سازد آنجا كه مى فرمايد: