گواهى مى دهند كه آيه مربوط به روز تحريم اين نوع گوشت ها نيست و آيه در روز غدير، روز تكميل آئين از طريق تعيين رهبر، نازل شده است و مفسر واقع بين بايد، درمقابل آن قرائن قطعى و اين احاديث از سياق آيات صرف نظر كند[1].

باز در اين مورد نمونه هائى است كه مى تواند گواه بر گفتار ما باشد وما براى فشرده گوئى از بازگوئى آنها صرفنظر مى كنيم.

8 ـ آگاهى از آراء و نظرات:

آگاهى از آراء و نظرات مفسران اسلامى كه عمرى روى قرآن كار كرده اند و به حق، استاد فن به شمار مى روند، از پايه هاى تفسير قرآن است .

شكى نيست كه روز نزول قرآن، به خاطر آگاهى مردم از قرائن و ظروف حاكم برآن، مفاهيم بسيارى از آيات روشن بود، و در فهم مقاصد قرآن ، نيازى به آگاهى از اين آراء نبود ولى به خاطر فاصله زمانى واز دست رفتن چنين قرائن، بايد از اين اقوال و آراء كه مى توانند بيانگر چنين قرائن از دست رفته باشند، كمك گرفت و هرگز نبايد به تنهائى به تفسير قرآن پرداخت، زيرا فكر يك جمع، بالاتر از فكر يك فرد است، واحتمال لغزش در فكر فرد بيش از احتمال آن در فكر جمع مى باشد.

البته اين مطلب غير از آن است كه فكر خود را اسير افكار ديگران سازيم، واستقلال فكرى خود را ازدست بدهيم، زيرا يك چنين پيروى جز انتحار، چيز ديگرى نيست، بلكه مقصود اين است كه در تفسير آيه از ديگر نظريه ها غفلت نورزيم و آنها را ناديده نگيريم چه بسا ممكن است ما را دراتخاذ نظريه و نتيجه گيرى كمك كنند يا مارا به خطاهاى خود واقف سازند.

در اين جا نكته اى كه توجه به آن لازم است اين است كه مفسر در چه زمان بايد به آراء و نظريات موجود در آيه توجه كند آيا قبلاً بايد نظريه ها و آراء را پيرامون آيه