داشت. وقتى او به نام برخى از محدّثان و راويان همچون: «بزنطى» و «بنوفضّال» و «اصحاب اجماع» مى رسيد چنان داد سخن مى داد كه شنونده را مسحور علم و دانش خود مى كرد. رحمةُ الله عَلَيه ثُمَّ رَحمةُ اللهِ عَلَيه.

جاى بسى سپاس از خداوند است كه مرا چندان توفيق داد و مرا در موضعى نهاد تا بتوانم عُشرى از معشار محبّت ها و الطاف آن استاد توانا را جبران كنم و مقدّمات مجلس يادبود و بزرگداشت او را در انجمن آثار و مفاخر فرهنگى فراهم آورم (ذلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ)، چنان كه اين توفيق را به شاگرد ديگر او دانشمند توانا و بلندهمّت حضرت آية الله شيخ جعفر سبحانى دامت ايّام افاضاته الشّريفه، ارزانى داشت تا توانست كفاية المحصّلين استاد را در دو مجلّد تصحيح و تهذيب نمايد و با مقدّمه فاضلانه و تعليقات عالمانه و فهارس مفيد و حواشى سودمند آن را بر اهل علم عرضه دارد جَزَاهُ اللهُ عَنِ العِلْمِ خَيْرَ الجَزَاء.

مهدى محقّق

رئيس هيأت مديره

انجمن آثار و مفاخر فرهنگى

تهران، اردى بهشت1380