تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 54

بسوی اوست، بندگان از چنگ خدا فرار نتوانند کرد، جمله وَ مَنْ یَفْعَلْ- وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ ... اهمیّت قضیّه را روشن میکنند.
29- قُلْ إِنْ تُخْفُوا ما فِی صُدُورِکُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یَعْلَمْهُ اللَّهُ این یک حکم کلّی است، خدا باسرار و آنچه که در دل بندگان است آگاه می‌باشد ولی مصداق آن در آیه موالات و دوستی کفّار است. کلمه «ما فی الصدور» ظهورش آنست که افکار و اسرار آدمی در سینه و قلب است نه در مغز، راجع باین مطلب در قاموس قرآن (قلب- صدر) بحث مبسوطی شده بآنجا رجوع شود و نیز انشاء اللَّه ذیل آیه:
وَ لکِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ حج/ 46 اشاره خواهیم کرد. وَ یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلی کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ این حکم «عام» بعد از «خاص» است یعنی: نه تنها خدا از رازهای درونی شما آگاه است، بلکه آنچه در آسمانها و زمین هست پیش خدا عیان است شما نیز جزء آنها هستید، گذشته از اینها خدا بهمه چیز تواناست، میتواند افکار را بیرون کشیده و روی آنها حساب کند، این آیه در تأکید نهی از دوست داشتن کفّار است، أیضا آیه زیر.
30- یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ [1] یعنی: بترسید از روزی که ... این آیه دلالت روشن دارد بتجسّم اعمال در روز قیامت و می‌فرماید: آدمی آنچه از بد و خوب کرده روز قیامت همان را خواهد یافت نه جزای آن را. لفظ «محضرا» در جمله وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ نیز مقدّر و در نظر است. راجع بتجسّم عمل در محلّ مناسب بحث خواهیم کرد.
تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَداً بَعِیداً ضمیر «بینها» به «نفس» و «بینه» به «سوء» بر میگردد. «لو» برای تمنّی (ای کاش) است یعنی دوست میدارد که ای کاش عمل بدش در زمانی و خودش در زمان دیگری بود و ابدا بهم نمی‌رسیدند، فاصله زمانی از فاصله مکانی در این آرزو رساتر است، جمله وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ

[1] «یوم» در تقدیر «اتقوا- احذروا یوم» است.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 54

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست