نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 456
124-
وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ
مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا یُظْلَمُونَ نَقِیراً. شقّ
دوّم مطلب است، زن و مرد در این مسئله فرقی ندارند، همه در مقابل عمل بد
مسئول و در برابر کار خوب مأجور هستند، لفظ «مؤمن» حکایت دارد که در صورت
نداشتن ایمان، اعمال خوب حبط میشود و به آخرت چیزی نمیماند، به مضمون
آیات: وَ لَوْ أَشْرَکُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ ما کانُوا یَعْمَلُونَ انعام/
88 أُولئِکَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَ
حَبِطَ ما صَنَعُوا فِیها وَ باطِلٌ ما کانُوا یَعْمَلُونَ هود/ 16
أُولئِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ
أَعْمالُهُمْ فَلا نُقِیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَزْناً کهف/ 105،
کفاری که از لجاجت حق را قبول نکردهاند اعمالشان در آخرت ثمری نخواهد داشت
نتائج اعمال خوب را فقط در این دنیا میبینند رجوع شود به بقره آیه 217. 125-
وَ مَنْ أَحْسَنُ دِیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ
مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ
إِبْراهِیمَ خَلِیلًا. این آیه جواب سؤالی است که از دو آیه گذشته به نظر میآید و آن اینکه: اگر
محور پاداش و کیفر فقط عمل باشد پس پذیرفتن اسلام چه اثری دارد، ممکن است
انسان در دین اهل کتاب باشد و نیکوکار باشد؟ جواب آنست که: اسلام طریقه
خوبی است تسلیم، توجّه به خدا، پیروی از طریقه ابراهیم که دوست خداست، این
بهترین دین و بهترین طریقه است، کفّار این راه را ندارند، داشتن و نداشتن
وسیله، از زمین تا آسمان فرق دارد، ولی این فقط راه است، این راه را باید
رفت و مصداق وَ هُوَ مُحْسِنٌ شد. 126- وَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ مُحِیطاً. این آیه ظاهرا جواب اشکالی است که از وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِیمَ خَلِیلًا ناشی
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 456