کلمه‌ها

اعقابکم: جمع عقب به معنی پاشنه پا، مراد از رد بر اعقاب عقبگرد کردن و برگشتن بحالت اولی (کفر) است.
تنقلبوا: انقلاب: انصراف و برگشتن. اصل آن قلب به معنی برگرداندن است.
مولاکم: مولی به معنی سرپرست و مددکار است، اصل آن «ولی» به معنی نزدیکی است.
رعب: ترس. دستپاچگی.
سلطان: دلیل. تسلّط بمعنای معجزه نیز آمده که دلیل بخصوصی است.
ماوی: جایگاه. اسم مکان است از «اوی» که به معنی نازل شدن و منضم شدن می‌باشد.
مثوی: ثواء: اقامت. مثوی: اقامتگاه. مصدر میمی نیز آید، به معنی اقامت.
تحسونهم: حسّ (بفتح اول): کشتن «حسه حسا: قتله و استأصله».
فشلتم: فشل (بر وزن جبل) ضعف و ترس است منظور در اینجا ضعف تصمیم و برگشتن از آنست چنان که در آیه 122 گذشت.
صرفکم: صرف: برگرداندن. حال بحال کردن را نیز صرف گویند.
تصعدون: اصعاد: رفتن در زمین هموار. صعود بالا رفتن. بقولی اصعاد به معنی صعود است.