نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 186
الاثنین. عرضها: عرض در اصل به معنی ظهور و اظهار و در اینجا به معنی وسعت است. سراء: سراء به معنی سرور و مسرت است. ضراء: از ماده ضرر، یعنی مراد از آن در اینجا ضرر مال و تنگدستی و یا حال اندوه است. کاظمین: کظم در اینجا یعنی حبس و نگهداری خشم است خواه بوسیله عفو یا فرو بردن آن باشد. الغیظ: خشم یا خشم شدید. عافین: عاف: عفو کننده. عافین: عفو کنندگان. فاحشة: فحش، فاحشه و فحشاء: کار بسیار زشت. آن در قرآن به زنا، لواط و تزویج نامادری گفته شده است. یصروا: اصرار به معنی ادامه دادن و صر در اصل به معنی بستن و گره زدن است. سنن: جمع سنة به معنی طریقه و رویه است مراد از آن ظاهرا احوال و سر گذشت است. بیان: سخن روشن، کلام بلیغ. آن در اینجا اسم مصدر است، مصدر نیز بکار میرود.
شرحها
این آیات که در وسط آیات جنگ «احد» واقع شده، دستورهایی است درباره
اعمال نیک و ترک اعمال ناشایست، ظاهرا اشاره است به اینکه علّت شکست «احد»
در اثر اعمال خلافی بود که مسلمانان مرتکب میشدند، و خود را اصلاح
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 186