نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 135
منظور ظاهرا همانهاست که در اثر ظلم بر بنی اسرائیل حرام شده بودند. 94- فَمَنِ افْتَری عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ تهدید
است بر اینکه: پس از واضح شدن مطلب هر که بر خدا دروغ بندد و بگوید: این
محرمات از اول حرام بوده، او از ستمکاران و مورد عقوبت خداست. 95- قُلْ
صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً وَ ما کانَ مِنَ
الْمُشْرِکِینَ حالا که معلوم شد: اینها بوسیله ظلم بر بنی اسرائیل حرام
شده، پس در شریعت ابراهیم حلال بوده، تابع دین ابراهیم باشید که پیامبر
اسلام بیان میکند، شاید مراد از حَنِیفاً ... آن باشد که ابراهیم مثل شما
چیزی جعل نمیکرد و هر چه میگفت از خدا میگفت.
نکتهها
مِلْءُ الْأَرْضِ ذَهَباً: اگر در مثلهای قرآن مجید دقت کنیم
میبینیم همه آنها واقعی و قابل پیاده شدن در خارج هستند، مگر چند مثل که
فرضی بود و قابل پیاده شدن نیستند یکی از آنها این مثل است زیرا نه این
اندازه طلا خواهد بود و نه آنها قدرت پرداخت خواهند داشت. مثلا در مثنوی
حکایت دارد که تاجری به هندوستان میرفت، به خانوادهاش گفت: برای شما چه
سوغاتی بیاورم، هر یک چیزی گفتند، طوطیی که در قفس بود گفت: سلام مرا
بطوطیان هند برسان، تاجر پس از برگشتن گفت: سلام تو را رساندم، آنها پس از
شنیدن سلام، خود را به زمین زده و مردند، آن طوطی نیز خود را بزمین زد و
مرد، تاجر لاشه او را با حسرت بدور انداخت، طوطی پرواز کرد و رفت، تاجر
دانست که این امر حیلهای بوده برای خلاص شدن طوطی، این مثل جایش فقط در
عالم خیال است و گرنه در خارج قابل پیاده شدن نیست ولی
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 135