نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 109
شواهدی
را که در انجیل یوحنّا درباره رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله ذکر شده به
«جبرئیل» تأویل میکردند [1] اینها خود مصداق خلط حق به باطل و کتمان حق
هستند، علی هذا تَکْتُمُونَ الْحَقَّ نتیجه «تلبسون» است و یا مراد از وَ
تَکْتُمُونَ الْحَقَّ شواهد و چیزهایی است که رأسا کتمان میکردند، اشکال
کار در آن بود که این کارها را دانسته و از روی عمد انجام میدادند: وَ
أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
نکتهها
قانون خدایی
از آیه تَعالَوْا إِلی کَلِمَةٍ .. روشن گردید: جامعه توحید آنست که در
آن فقط بخدای واحد پرستش شود و خدایان دروغین بدور انداخته شوند و نیز
قانون خدایی جایگزین قوانین دیگر گردد یعنی: پرستش بخدا و اطاعت از
احکام خدا، در جوامعی که احکام طاغوت عملی میشود و بدعتها جایگزین سنتها
میشوند، جامعه توحیدی نیستند، ولی این امر مانع از آن نیست که مملکت توحید
مجلس شوری و قانونگذاری داشته باشد، زیرا در آن هر قانونی که به مقتضای
زمان وضع میشود باید مطابق کلیات قانون اسلام و قرآن باشد و در حقیقت در
مجلس شوری مصادیقی بر احکام خدایی پیدا میشود، لذا در قانون اساسی ایران
روشن شده لایحهای که پنج نفر مجتهد مطابقت آن را با اسلام تصدیق نکنند
نباید در مجلس مطرح گردد.
فقهاء اسلام
اگر گویند: فقهاء اسلام راجع به حلال یا حرام، جواز یا عدم جواز در
موضوعاتی که در زمان گذشته نبود احکامی صادر میکنند، در این صورت اینها با
علماء اهل کتاب چه فرقی دارند که قرآن درباره آنها فرموده: اتَّخَذُوا
أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ؟
[1] رجوع شود به انجیل یوحنا باب چهاردهم بند 17- 26- 30 باب پانزدهم بند 26، باب شانزدهم آیه 7 و 13.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 109