نکته‌ها

اشاره

همانطور که در ضمن آیات گفته شد: این حکایت‌ها برای وزن شعر نیست، نه در وقت نزول قرآن و نه اکنون که ما می‌خوانیم، بلکه بیان حقائق و نظاماتی است که در جهان گذشته شده سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ فِی عِبادِهِ ... غافر/ 85 لَقَدْ کانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ یوسف/ 111 تا ملتی نجنبد، تا دست متجاوزان قطع نشود، نجات پیش نخواهد آمد، باید میراث محمّد صلّی اللَّه علیه و آله که رمز سعادت هر دو جهان است حفظ شود.
امیر المؤمنین علیه السّلام فرماید: ما در جهاد با رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله پدرانمان، پسرانمان، برادرانمان و عموهایمان را می‌کشتیم اینکار (نه تنها ما را آزرده نمی‌کرد بلکه) بر ایمان و طاعت ما می‌افزود ... چون خدا دید که در پیکار و تلاش و حق‌پرستی خود صادقانه‌ایم بر ما پیروزی و بر دشمن ما شکست و نکبت فرستاد [1] آری این آیات برای بیدار کردن چنین روحیات حیات‌بخشی است.

رهبری

در پیشرفت هر نهضت و قیام سه عامل مورد اهمیت است: اصالت قیام، جبهه و طرفداران قیام و رهبر قیام، کلمه زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ اشاره به مقام رهبری است که رهبر باید کاردان و پرتوان باشد، بعد از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله خلافت و رهبری اسلام آسیب دید، امامت با اقلیت ناچیزی قبضه شد، جانشینی علی بن ابی طالب که همچون طالوت با تصویب خدا بوده نادیده ماند و قوس نزولی شروع گردید، آنچه اسلام را گسترش داد فقط اصالت و جبهه آن بود یعنی مردان دلسوز به اسلام که در نشر حقائق آن کوشیدند، هر رهبر که عاری از تقوی و ایمان و کاردانی باشد از نظر اسلام مردود است.