نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 333
فعل است لذا به سکوت نیز صوم گویند که امساک از سخن گفتن است. عدة: چیز معدود را عده گویند «العدة هی الشیء المعدود». اخر: جمع آخر به معنی «دیگر» است. یطیقونه: طوق و طاقت به معنی قدرت. اطاقه آنست که کار را با طاقتفرسایی و زحمت انجام دهیم (قاموس قرآن). فدیة: عوض فدی و فداء نیز به همان معنی است. تطوع: کار را با رغبت انجام دادن بقره/ 158. رمضان: نهمین ماه عربی است میان شعبان و شوال. و ماه روزه اسلامی. و اصل رمض شدت تابش آفتاب بر خاک است. شهر: ماه و آن با رؤیت هلال شروع شده و با رؤیت مجدد منقضی میشود. بینات: آشکارها آیات بینات به معنی آیات روشن و آشکار. فرقان: فرق گذارنده بین حق و باطل. مصدر است. به معنی اسم فاعل. لعل: در کلام خدا به معنی «تا» و در کلام بشر به معنی «شاید» است. یرشدون: رشد (بر وزن عذر) و رشد (بر وزن عمل) به معنی هدایت، نجات، کمال و صلاح است. رفث:
جماع. سخن گفتن با زن درباره جماع و سخن قبیح (صحاح) مراد از آن در آیه
جماع است لفظ «الی» حاکی است که معنی میل به آن تضمین شده است. باشروهن: مباشرت رسیدن دو پوست بدن به همدیگر است، مراد از آن در آیه مجامعت میباشد. خیط: رشته، نخ، مراد از رشته سفید، صبح و از خیط اسود تاریکی شب است.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 333