تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 321

یعنی به قدری عادل و شریف یا ذلیل است گویی خودش در آن محو شده و یکپارچه عدالت و شرافت یا ذلت شده است، در اینجا هم: آنکه دارای چنین صفات است گویی یکپارچه بر و نیکوکاری است.
یعنی: نکویی آن نیست که به سوی مشرق و مغرب رو کنید (این در صورتی است که بدون دستور خدا باشد) بلکه نکویی و نکوکار آنست که به خدا، قیامت، ملائکه، کتابهای آسمانی و پیامبران ایمان داشته باشد، این قسمت راجع به عقیده و مطالب درونی است.
وَ آتَی الْمالَ عَلی حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیلِ وَ السَّائِلِینَ وَ فِی الرِّقابِ این قسمت راجع به انفاق مال و شامل انفاقهای واجب و مستحبّ هر دو است و این نتیجه ایمان و اعتقاد سابق می‌باشد، قید «علی حبه» مفید آنست که مال خرج شده، زیاد و قابل اعتناء باشد و درد آنها را دوا کند نه مقداری که مورد اعتناء و مورد علاقه انفاق کننده نیست مثل انفاقهای ناچیز، این قید در سوره آل عمران/ 92 الدهر/ 8 نیز آمده است. «ابن السبیل» کسی است که فقط با این لفظ شناخته می‌شود یعنی درمانده دور از وطن که لازم است از انفاق واجب و مستحبّ به وطنش فرستاده شود.
مراد از «رقاب» برده‌هایی است که لازم است خریده و آزاد شوند.
وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَی الزَّکاةَ این هر دو عمل عبادی، اولی ارتباط با خدا دومی رابطه با خلق است. به نظرم زکاة از جهت اهمیت ذکر شده و گرنه «آتی المال» شامل آن نیز هست.
وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصَّابِرِینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِینَ الْبَأْسِ این قسمت نیز مقداری از اخلاق آنها است که به پیمان خود وفادار و در گرفتاریهای مالی و بدنی صبور و به وقت جنگ با استقامت هستند.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 321

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست