نکته‌ها

یهود و اسلام:

از روزی که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله وارد مدینه شده و به سر و سامان دادن حکومت اسلامی پرداخت: یهود علم مخالفت برافراشتند و علنا به کارشکنی برخاستند و با همه مواد مشترکی که با اسلام داشتند نخواستند با دین جدید کنار بیایند و جامعه واحد تشکیل دهند.
یهود بنی قینقاع در قلب شهر مدینه به شغل زرگری مشغول بوده و بازار مدینه را در دست داشتند، یهود بنی قریظه در شرق مدینه و یهود بنی نضیر در جنوب شرقی آن در قلعه‌های مستحکم خویش ساکن بودند. با آنکه رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله از همان آغاز ورود با آنها پیمان عدم تعرض و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز بستند ولی با کمترین بهانه پیمان خویش را شکسته و مصیبت‌هایی ببار می‌آوردند، سرانجام گروه اول و سوم از مدینه رانده شده و گروه دوم به حکم تورات در مورد دشمن مغلوب، قتل عام شدند و در سوره احزاب به آن اشاره خواهیم کرد انشاء اللَّه تعالی.
اینها پیوسته قرآن و دین جدید را تکذیب کرده و در پی شورش بودند، خود را بر حق و مسلمانان را بر باطل می‌دیدند و همواره به رخ آنها می‌کشیدند که: دین ما حق است. تنها کتاب قانونی تورات است، خدا به یهود نظری دارد که به دیگران ندارد خلاصه: قرآن ناچار بود که پرونده این حزب نیرومند و مخالف را بررسی کرده و سر و ته این قوم و کارهای آنها را علنی نماید تا هم بر خودشان