تصرف
جويد، بنابران خزاين سلطاني را بدست آورد، و محفه شهاب الدين را بغزنه
حركت داد، و در تربتي او را دفن كردند، كه سلطان در حيات خويش بپا داشته، و
دختر وي را هم در آنجا بخاك سپرده بودند، اين حوادث تا (22) شعبان سال
(602 ه) پايان يافت [1] اين بود خلص آنچه ابن اثير (36) سال بعد از
شهادت سلطان شهاب الدين در الكامل خويش نوشته و درين مورد قول منهاج سراج
نيز با وي مطابقت دارد، زيرا منهاج سراج نيز اختلاف فريقين را با باز آمدن
بسوي كرمان ذكر ميكند [2] مؤرخان و نويسندگاني كه بعد ازين راجع باين
حادثه چيزي نوشته اند، نام مقتل سلطان را بصور مختلف مينويسند، مثلا ابو
الفدا گويد: در شب اول ماه شعبان قبل از نماز خفتن بعد از عودت لاهور
بمنزل (دمبل) شهادت يافت [3] ميرخواند (متوفي 603 ه) گويد: كه در منزل
(دميك) فدائيان او را شهيد كردند، و عين دو بيت طبقات ناصري را هم نقل كرده
[4] غياث الدين خوندمير (متوفي 941 ه) نام اين منزل را (دمنك) نوشته، و
دو بيت مذكور را هم در اين جا ميآورد [5] محمد قاسم فرشته (رتهك)
نوشته و داستان اختلاف فريقين و گرفتن راه كرمان و دفن محفه سلطان را در
حظيره دخترش در غزنه، و ديگر وقايع را مانند ابن اثير و طبقات عينا نقل
ميكند [6] وليم بيل انگليس نويسنده مفتاح التواريخ (دهيك) نوشته و
گويد. ديهي است از توابع غزني بر كنار نيلاب [7] قاضي فقير محمد ابن
قاضي رضا (ديبك) ضبط كرده [8] و غلام حسين گويد: كه در ديهي از دهات
غزنين شهيد گشت [9] و ميرزا نصر الله اصفهاني (رتهك) را بر ساحل راست آب
سند تعيين ميكند [10] در تذكره بهادران اسلام، (دهميك متصل سوهاوه ضلع
جهلم پنجاب) نوشته شده، و دايرة المعارف اسلامي دميك (Damyak( را بر ساحل
درياي سند ميداند [11][1] الكامل، ج 12 ص 83 [2] طبقه 19 شرح حال سلطان علاء الدين محمد و طبقه (18) احوال جلال الدين بن سام، [3] المختصر في اخيار البشر، ج 3 ص 112 [4] روضة الصفاء ج 4 [5] حبيب السير، ج 2 ص 156 [6] فرشته، مقالت دوم ص 104- 105 [7] مفتاح التواريخ (ص 51- 52) [8] جامع التواريخ ص 215 [9] سير المتاخرين ج 1 ص 105 [10] داستان تركتازان هند، ص 232 [11] انسكلو پيدي آف اسلام ج 2 ص 163