اين شخص كه مورث اعلاي دودمان مؤلف است به تصريح خود وي از جوزجان (گوزگان) بغزنه افتاد و دختر سلطان ابراهيم غزنوي را در حباله آورد.
«و آن پادشاه (سلطان ابراهيم) را چهل دختر بود و سي و شش پسر، جمله دختران او بسادات كرام و علماء با نام داد: و يكي از ان ملكات در حباله جد سوم منهاج سراج بوده است و سبب نقل اجداد كاتب از جوزجان بدين سبب بود، كه امام عبد الخالق جوزجاني كه بالاي طاهر آباد غزنين حفته است، در جوزجان بخواب ديد، كه هاتفي او را گفت: كه بر خيز و به غزنين رو، وزن خواه! .... بر حكم اين خواب بغزنين آمد، و يكي از آن دختران در حكم او آمد، او را از ان ملكه پسري آمد، ابراهيم نام كرد، و اين ابراهيم پدر مولانا منهاج الدين عثمان ابراهيم بود ..» .. [2] باين تفصيل امام عبد الخالق جوزجاني در عهد سلطان ابراهيم كه يكي از شاهان آل سبكتگين است، بغزنه آمد و دختر اين بادشاه در حباله آورد، و در غزنه متمكن گرديد، چون عهد سلطنت سلطان ابراهيم از (451- تا 492 ه) مدت چهل و دو سال است، بنابران تخمين كرده مي‌توانيم، كه جد سوم مؤلف ما در نيمه دوم قرن پنجم حيات داشت. و اين شخص بعد از آمدن بغزنه از آنجا بيرون نرفته، و طوري كه در بالا خوانديد، در همين شهر از جهان رفته و مزارش هم بالاي طاهر آباد است، كه نام جائي بود در غزنه، و اكنون در غزني قريه‌اي بنام طاهر آباد موجود است، و آن ناحيت را سراب گويند كه در 50 كيلومتري شمال غرب شهر غزنه واقع است.