گفت فرعون ايمان آوردى [1]به او از پيش آن‌كه دستورى دادم [2]شما را،اين مكرى است كه كردى [3]در شهر تا برون كنى [4]از اين جا اهلش را،زود بدانى [5].

ببرم دستهاتان و پايهاتان [6]از خلاف،پس بردار كنم شما را جمله [7].

گفتند ما با خداى خود مى‌گرديم.

چه انكار كردى [8]از ما الّا آن‌كه ما ايمان آورديم[به آيات] [9]خداى [10]چون به ما آمد،خداى ما به زير [11]بر ما صبر و جان بردار ما را مسلمان.

قوله-عزّ و جلّ: ثُمَّ بَعَثْنٰا [12]مِنْ بَعْدِهِمْ -الآية،خداى تعالى در اين آيت [13]قصّۀ موسى و فرعون[178-ر]كرد،گفت:پس بفرستاديم.و«ثمّ»مهلت و تراخى را باشد،و«بعث»اصل او برانگيختن [14]باشد،و اين جا به معنى ارسال است.موسى را،اين اسمى اعجمى است [15]لا ينصرف،از اسباب منع در او سه چيز است:

يكى علميّت يكى عجمت يكى«الف»تأنيث مقصور. مِنْ بَعْدِهِمْ ،از پس ايشان، يعنى از پس نوح و هود و صالح و شعيب و لوط كه ذكر ايشان برفت. بِآيٰاتِنٰا ،«با»