للّذين آمنوا خالصة يوم القيامة،نصب او بر ظرف است من قوله: خٰالِصَةً .

كَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيٰاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ،ما تفصيل آيات چنين كنيم كه ديدى [1]براى آنان كه دانند و اگرچه تفصيل براى دانا و نادان است و لكن چون انتفاع دانايان را بود دون نادانان،ايشان را تخصيص كرد [2]به ذكر [3]:

قُلْ إِنَّمٰا حَرَّمَ ،بگوى اى محمّد كه خداى تعالى حرام كرد [4]فواحش و قبايح را آنچه ظاهر است از آن و آنچه باطن است.قديم تعالى [5]چون مشركان را تعيير كرد به تحريم [6]محلّلات كه چيزها كه در عقل و شرع حلال بود ايشان را از رأى خود به اعتقادات فاسد بر خود حرام كردند،نيز تعيير كرد ايشان را به تحليل محرّمات [7]كه بعضى در عقل حرام بود و بعضى در شرع،كه [8]در هر دو مخطى‌اند:

هم در استحلال حرام و هم در تحريم حلال.قولى آن است كه:به ظاهر و باطن فواحش،طواف ايشان خواست برهنه گرد خانۀ خدا،مردان به روز[اين ظاهر بود] [9]و زنان به شب،و آن باطن بود.و بيان كرديم كه«انّما»،لإثبات الشّىء و نفى ما سواه،و معنى آن باشد كه:ما حرّم ربّى الّا الفواحش [10]،خداى من هيچ‌چيز [11]از اين چيزها كه شما تحريم مى‌كنى حرام نكرده است مگر فواحش و قبايح.و«تحريم»منع باشد از فعل باقامة الدّليل بر وجوب اجتنابش،و ضدّ او «تحليل»باشد و آن اطلاق فعل باشد به بيان از جواز تناول او.و اصل تحريم از «حرمان»باشد و آن منع بود [12]كه ضدّ«رزق»باشد،يقال:حرم فلان كذا اذا منع