شود من باشم،آنگه برخيزند و بشتاب به عرصۀ قيامت آيند و به موقف عرض هفتاد سال ايستاده باشند حفاة عراة غرلا بهما،پاى برهنه و تن برهنه ختنه‌ناكرده بى‌علامت.كس با ايشان ننگرد،و خداى تعالى ميان ايشان حكم نكند.خلايق چندان بگريند كه آب چشمشان منقطع شود و چندانى عرق از ايشان جدا شود كه لگام بر دهنشان كند.

و در خبر است كه:رسول-عليه السّلام-يك روز اين آيت مى‌خواند وَ لَقَدْ جِئْتُمُونٰا فُرٰادىٰ كَمٰا خَلَقْنٰاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ،عائشه گفت:يا رسول اللّه!زنان نيز برهنه باشند؟گفت:آرى!گفت:وا سوأتاه،وا رسوايى [1]!رسول-عليه السّلام-گفت:

فرداى قيامت هركسى را چندان فتاده باشد كه در يكدگر ننگرند،زن نداند كه مرد كدام است و مرد نداند كه زن كدام است. لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ [2]،آنگه هم بر سبيل تعيير [3]و توبيخ گويند ايشان را: وَ مٰا نَرىٰ مَعَكُمْ شُفَعٰاءَكُمُ ،اين [4]بتان كه اميد شفاعت ايشان داشتى [5]ايشان را با شما نمى‌بينيم. لَقَدْ تَقَطَّعَ بَيْنَكُمْ ،اهل مدينه و كسائي و حفص خواندند:«بينكم»به نصب«نون»،و باقى قرّاء به رفع و «بين»مصدر بان يبين باشد بينا و بينونة،قال الشّاعر: [6]

بان الخليط برامتين فودّعوا او كلّما ظعنوا لبين تجزع
و«بين»از جملۀ آن اسماست كه يك‌بار استعمال كنند اسم و يك‌بار ظرف، و مراد به اسم آن است كه به وجوه [7]اعراب سه‌گانه [8]بگردد [9]،قال اللّه تعالى: هٰذٰا فِرٰاقُ بَيْنِي وَ بَيْنِكَ [10]،و يقال:هذا كتاب بيني و بينك و هذا عهد [11]بيني و بينك، قال اللّه تعالى: وَ مِنْ بَيْنِنٰا وَ بَيْنِكَ حِجٰابٌ [12]،و على هذا قراءة من قراء [13]بالرّفع:«لقد