آنان كه جان برداشت ايشان را فرشتگان بيدادكننده بر خود،گفتند در چه بوديد [1].شما؟گفتند:بوديم ضعيفان در زمين.
گفتند:نيند [2]زمين خداى فراخ تا هجرت كرديتان [3]در اين جا ايشان را جايشان دوزخ باشد و بد جاست [4].
مگر ضعيفان را از مردان و زنان و كودكان،نتوانند حيلتى و ندانند راهى [5].
ايشان باشند كه خداى عفو كند از ايشان،و هست خدا عفوكننده و آمرزنده [6].
و هركه هجرت كند در راه خدا يابد در زمين راهى و نشستگاهى [7]بسيار و فراخى،و هركه بيرون آيد از خانهاش هجرتكننده به خدا و پيغامبر،پس دريابد او را مرگ [8]،حاصل باشد مزدش بر خدا و خداى تعالى آمرزنده و بخشاينده [بوده است] [9].
چون برويد در زمين نيست بر شما بزه اگر قصر كنيد [10]از نماز اگر ترسيد كه رنج دارند [11]شما را