و نبود گفتار ايشان الّا آن‌كه گفتند:خداى ما بيامرز ما را گناهان ما و اسراف ما در كار ما.و بر جاى بدار [1]پايهاى ما و يارى ده ما را بر گروه كافران.

بداد ايشان را خداى نعمت اين سراى و نيكوئى نعمت آخرت و خداى دوست دارد نيكوكاران را.

اى آنان كه بگرويديد اگر فرمان بريد كافران را بر گردانند شما را بر پى شما،پس برگرديد زيانكار.

خداى [2]يار شماست و او بهترين ياوران [3]است.

قوله تعالى: وَ لِيُمَحِّصَ اللّٰهُ الَّذِينَ آمَنُوا ،«واو»عطف را است على قوله:

وَ لِيَعْلَمَ اللّٰهُ الَّذِينَ آمَنُوا... ،و اين [4]را«لام كى»گويند براى آن‌كه معنى و عملش يكسان باشد و نيز«لام غرض»گويند.و در معنى تمحيص چند قول گفتند:عبد اللّه عبّاس و سدّى و مجاهد گفتند به معنى ابتلاست و نيز براى آن‌كه تا ابتلا و امتحان كند و آزمايش خداى تعالى مؤمنان را.و تأويل آن است كه گفتم [5].فرّاء گفت:

معنى آن است كه خداى تعالى اين كه كرد از تمكين و تخليۀ كفّار براى آن كرد تا كفّارت گناه مؤمنان باشد.پس بر اين وجه تمحيص تكفير السّيّئات باشد.زجّاج گفت:تمحيص تخليص باشد،و ابو العبّاس مبرّد هم اين گفت،و معانى متقارب است،و اصل كلمه خالص بكردن باشد يقال محّصه،اذا خلّصه [6]من العيوب.و محص و ملص و محض،اذا ذهب اثره.و

فى الدّعاء: اللّهمّ محّص عنّا ذنوبنا. و اصل المحق،النقصان وَ يَمْحَقَ الْكٰافِرِينَ ،اى [7]ينقص [8]عددهم.فى قول ابن عبّاس.