أى إرادتي لهذا.

و بعضى دگر گفتند تقدير آن است [1]:يريد اللّه ما يريده [2]للبيان لكم،و كذلك قوله: أُمِرْنٰا لِنُسْلِمَ [3]... ،[و تقديره امرنا بما امرنا لنسلم] [4]،و قول اوّل«أن»و ما بعده در جاى مفعول به باشد،و بر اين قول[مفعول] [5]به محذوف باشد و«أن»و ما بعده در جاى مفعول له باشد.

وَ يَهْدِيَكُمْ ،و مى‌خواهد تا شما را راه نمايد و هدايت دهد به راهها و طرائق و سنن از شرع آنان كه پيش [6]شما بودند.«هدى»متعدى بود به دو مفعول،و نيز با حرف جرّ به استعمال كنند [7]،يقال:هديته الطّريق و هديته لكذا و إلى كذا،قال اللّه تعالى: اِهْدِنَا الصِّرٰاطَ الْمُسْتَقِيمَ [8].و قال: اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هَدٰانٰا لِهٰذٰا... [9]و قال:

وَ اللّٰهُ يَهْدِي مَنْ يَشٰاءُ إِلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ [10] ،و نيز مى‌خواهد تا توبۀ شما قبول كند و شما بر توبه باشيد [11].و در آيت دليل است بر بطلان قول مجبّره كه خداى تعالى گفت:

من بيان مى‌خواهم،و ايشان گفتند:تلبيس ادلّه كند و خواهد،و گفت:من [12]خواهم كه بر توبه باشيد، [13][و ايشان گفتند:اصرار بر معصيت مى‌خواهد،و گفت:هدايت مى‌خواهم] [14]،و ايشان گفتند:ضلال مى‌خواهد،پس در اين يك آيت مختصر سه دليل است بر بطلان مذهب ايشان. وَ اللّٰهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ،و خداى تعالى دانا و محكم كار است.

وَ اللّٰهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ ،آن اراده كه لايق حكمت اوست به خود حواله كرد،و آن اراده كه لايق جهل و سفه تو است كه تو به خداى حواله كردى به تو حواله