آن بخوريد آن را نوش و گوارنده [1].

و مدهيد به سفيهان مالهاتان آنگه كه كرد [2]خداى شما را قوامى،به روزى دهيد ايشان را در آن و بپوشيد ايشان را و گوى [3]ايشان را سخنى نيكو.

و بيازمايى [4]يتيمان را [5]تا آنگه كه برسند به نكاح اگر بينى [6]از ايشان صلاحى بدهيد به ايشان مالهاشان،و مخوريد به اسراف و شتاب آن را كه بزرگ شوند، و هركه توانگر باشد[بايد] [7]تا پرخيز كند [8]،و هركه درويش باشد بايد تا بخورد [9]به اندازه،چون بدهيد به ايشان مالهايشان گواه بر گيريد بر ايشان،بس است [10]خداى شماركننده.

مردان را بهره باشد از آنچه بگذارد [11]پدر و مادر و نزديك‌تران [12]و زنان [13]بهره از آنچه بگذارد پدر و مادر و نزديك‌تران از آنچه كمتر بود از آن يا بيش [14]بهره‌اى اندازه كرده.

قوله: يٰا أَيُّهَا النّٰاسُ ،خطاب است با جملۀ مكلّفان مردان و زنان و آزادان و بردگان و كودكان و ناقص عقلان و ديوانگان كه از اين خطاب به در شوند به [15]دليلى