نماز ركنى باخضوع‌تر از او [1]نيست،و گفته‌اند مراد آن است كه:و هم يصلّون.سجده عبارت است از نماز،نظيره: وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ [2]،أي يصلّون.

عبد اللّه مسعود گفت:مراد نماز خفتن است،براى آن‌كه جهودان نماز خفتن نكنند.راوى خبر گويد كه:رسول-عليه السّلام-شبى از شبها نماز خفتن تأخير كرد، آنگه از حجره بيرون آمد و نماز خفتن بكرد و گفت:هيچ اهل دينى نبودند كه در اين وقت نماز كردند جز شما كه امّت منى [3]،اين آيت فرود آمد.و گفته‌اند:[مراد] [4]نماز نوافل است از ميان [5]نماز شام و خفتن.

هشام بن سالم روايت كند از صادق-عليه السّلام-[254-پ]كه او گفت:هركه از ميان نماز شام و خفتن دو ركعت نماز كند،در ركعت اوّل«الحمد»بخواند و قوله [6]: وَ ذَا النُّونِ [7]إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً [8]الى قوله: وَ كَذٰلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ [9]،و در دوم الحمد و: عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ الْغَيْبِ [10]،و در قنوت [11]بگويد:

اللّهمّ انّي اسألك بمفاتح الغيب التي لا يعلمها الّا انت ان تصلّي على محمّد و آله، و حاجت بخواهد آنگه بگويد:

اللّهمّ انت ولىّ نعمتي و القادر على طلبتي تعلم حاجتي أسألك بحقّ محمّد و آل محمّد-عليه و عليهم السّلام-لمّا قضيتها [12]، هيچ حاجت از خداى نخواهد الّا خداى تعالى اجابت كند.

و صادق گويد-عليه السّلام-از پدرانش از اميرالمؤمنين از رسول-صلّى اللّه عليه و آله-كه او گفت:هركه او از ميان نماز شام و خفتن دو ركعت نماز كند،در ركعت اوّل«الحمد»بخواند [13]:و إِذٰا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزٰالَهٰا [14]سيزده بار،و در ركعت دوم