ايمان آريد [1]و از ايشان مطالبۀ اين قربان مكنيد [2].

آنگه حق‌تعالى گفت:يا محمّد!به جواب ايشان بگو قَدْ جٰاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنٰاتِ ،پيش از من پيغامبرانى آمدند با حجّتها و قربانها كه آتش بخورد،چرا ايشان را بكشتيد [3]چون زكريّا و يحيى-عليهما السّلام-و ديگر پيغمبران [4]را كه جهودان بكشتند ايشان را،اگر [5]شما راستيگريد [6]در اين دعوى كه مى‌كنيد [7]؟و [آيت] [8]اگرچه خطاب است با جهودان عطر رسول،مراد پدران ايشان‌اند چنان كه [9]آيات سورة البقره گفتند براى آن حواله كرد بر ايشان كه همه يكى بودند در ملّت و اعتقاد،و گفته‌اند:براى آن‌كه اينان به فعل ايشان راضى بودند،و آيت وارد است مورد تكذيب جهودان در آن دعوى كه كردند،و نيز در آيت رسول را-عليه السّلام- تسليت [10]است از اين وجه كه اگر اينان صدق تو مى‌دانند [11]و تو را تكذيب مى‌كنند، چه عجب كه پدران اينان صدق آن پيغامبران[مى] [12]دانستند و ايشان را مى‌كشتند.

آنگه رسول را-عليه السّلام-دلخوشى مى‌دهد بقوله: فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ ،اگر تو را اى محمّد تكذيب مى‌كنند،پيش از تو پيغامبران ديگر را تكذيب كردند كه: جٰاؤُ بِالْبَيِّنٰاتِ ،كه ايشان حجّتها آوردند[و كتابها آوردند] [13].و «زبر»جمع زبور باشد،و زبور به تازى كتاب بود،فعول به معنى مفعول است،من زبرت أى كتبت [14].