حذف احد المفعولين آنجا روا باشد كه لبس نبود،و در كلام دلالتى باشد بر محذوف و معنى مفهوم شود،و در آيت اين نيست،و إنّما معنى آيت اين [1]است كه:

شيطان دوستان خود را از منافقان مى‌ترساند،و بددلى مى‌دهد تا ايشان با مؤمنان مساعدت نمى‌كنند در جهاد،و اين وجهى قريب [2]است و مفهوم از ظاهر آيت اگر نه آنستى كه گفت: فَلاٰ تَخٰافُوهُمْ وَ خٰافُونِ ،از ايشان مترسيد [3]از من ترسى،و اين قرينه با آن وجه‌هاى اوّل روان باشد،و با اين وجه بنه‌رود [4]كه منافقان را گويد: فَلاٰ تَخٰافُوهُمْ ،از ايشان مترسيد [5]اگر مؤمنى [6]،و اين لفظ كه: إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ،هم مانع است از اين،براى آن‌كه خداى [7]مى‌داند كه منافقان مؤمن نه‌اند،چگونه شايد كه اين گويد! قوله-عزّ و علا [8]:

[سوره آل‌عمران (3): آیات 176 تا 184]
وَ لاٰ يَحْزُنْكَ اَلَّذِينَ يُسٰارِعُونَ فِي اَلْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اَللّٰهَ شَيْئاً يُرِيدُ اَللّٰهُ أَلاّٰ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي اَلْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ عَظِيمٌ (176) إِنَّ اَلَّذِينَ اِشْتَرَوُا اَلْكُفْرَ بِالْإِيْمٰانِ لَنْ يَضُرُّوا اَللّٰهَ شَيْئاً وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ (177) وَ لاٰ يَحْسَبَنَّ اَلَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمٰا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمٰا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدٰادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذٰابٌ مُهِينٌ (178) مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيَذَرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلىٰ مٰا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّٰى يَمِيزَ اَلْخَبِيثَ مِنَ اَلطَّيِّبِ وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى اَلْغَيْبِ وَ لٰكِنَّ اَللّٰهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشٰاءُ فَآمِنُوا بِاللّٰهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (179) وَ لاٰ يَحْسَبَنَّ اَلَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ وَ لِلّٰهِ مِيرٰاثُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ اَللّٰهُ بِمٰا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (180) لَقَدْ سَمِعَ اَللّٰهُ قَوْلَ اَلَّذِينَ قٰالُوا إِنَّ اَللّٰهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِيٰاءُ سَنَكْتُبُ مٰا قٰالُوا وَ قَتْلَهُمُ اَلْأَنْبِيٰاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ نَقُولُ ذُوقُوا عَذٰابَ اَلْحَرِيقِ (181) ذٰلِكَ بِمٰا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اَللّٰهَ لَيْسَ بِظَلاّٰمٍ لِلْعَبِيدِ (182) اَلَّذِينَ قٰالُوا إِنَّ اَللّٰهَ عَهِدَ إِلَيْنٰا أَلاّٰ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتّٰى يَأْتِيَنٰا بِقُرْبٰانٍ تَأْكُلُهُ اَلنّٰارُ قُلْ قَدْ جٰاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنٰاتِ وَ بِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صٰادِقِينَ (183) فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جٰاؤُ بِالْبَيِّنٰاتِ وَ اَلزُّبُرِ وَ اَلْكِتٰابِ اَلْمُنِيرِ (184)

[9] [279-پ]

[ترجمه]

و اندوهگين مكناد تو را آنان كه مى‌شتابند در كفر كه ايشان زيان نكنند [10]خداى را چيزى مى‌خواهد[خداى] [11]كه نكند ايشان را بهره‌ها [12]در سراى بازپسين و ايشان را عذابى بود بزرگ.

آنان كه بخريدند كفر به ايمان زيان نكند خداى را چيزى ايشان را عذابى بود دردمند.

[13] و مپندار آنان را كه كافر شدند كه آن