غنيمت،و اين قول قتاده و ربيع است.و ثواب در منافع دنيا مجاز باشد در شرع،و اگرچه در لغت بر اصل باشد. وَ حُسْنَ ثَوٰابِ الْآخِرَةِ ،و در آخرت حقيقت باشد،و حقيقت ثواب نفعى باشد مستحقّ مقرون با تعظيم و تبجيل،به نفع،مباين باشد عقاب را كه مضرّت است،و به استحقاق،مباين باشد تفضّل را،[و] [1]به مقارنت تعظيم و تبجيل،مباين باشد عوض را. وَ اللّٰهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ،و خداى تعالى دوست دارد نكوكاران را.

يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا ،اى مؤمنان اگر شما فرمان كافران بريد [2].اميرالمؤمنين -عليه السّلام-گفت:مراد به كافران منافقانند كه مؤمنان را گفتند در غزاة احد كه:با سر دين اوّل شويد [3]و با نزديكان برادرانتان [4]شويد [5].و بعضى دگر مفسّران گفتند:مراد جهودان و ترسايانند،و گفتند:مراد ابو سفيان است و اصحابش. يَرُدُّوكُمْ عَلىٰ أَعْقٰابِكُمْ ،جزاى شرط است. فَتَنْقَلِبُوا [6]خٰاسِرِينَ ،و نصب «خاسرين»بر حال است،يعنى اگر فرمان ايشان بريد [7]،ايشان شما[را] [8]ارتداد و رجوع با كفر فرمايند،آنگه زيانكار شويد.

بَلِ اللّٰهُ مَوْلاٰكُمْ ،«بل»براى اضراب باشد،و اضراب [9]اعراض باشد از اوّل و ترك ذكر او و اخذ در كلامى نو،تقول:جاءني زيد بل عمرو ذكر زيد رها كردى [10]و ذكر عمرو آغاز كردى [11]. بَلِ اللّٰهُ مَوْلاٰكُمْ ،بل خداى-عزّ و جلّ-موليكم،أى وليّكم و ناصركم و اولى بكم و بولايتكم.و«مولى»بر معانى مختلف آمد،و مرجع معنى در همه با اولى،و گفتند:مراد در آيت ناصر است به قرينه قوله تعالى: وَ هُوَ خَيْرُ النّٰاصِرِينَ ،و«ناصر»را نيز به آن،مولى خوانند كه يكون اولى بنصرة[من ينصره] [12]،