عبد اللّه عبّاس گفت همه‌شب[2-ر]ناشئه باشد،بعضى دگر گفتند:ناشئة الليل قيامه باشد،و به زبان حبشه«نشأ»اذا قام باشد [1].عكرمه گفت:قيام اوّل شب باشد.

در خبر است كه:زين العابدين على بن الحسين [2]ميان نماز شام و خفتن نمازهاى بسيار كردى.او را پرسيدند از اين،گفت:

إِنَّ [3]نٰاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً ، فهذا ناشئة الليل.

قتاده و أبو مجلز گفتند:هر ساعت كه از پس نماز خفتن باشد ناشئه بود.

عبيد عمير گفت: [4]از عائشه پرسيدم كه مردى به اوّل شب بر خيزد ناشيه به جاى آورده بود؟گفت:نه،ناشيه آن باشد كه بخسپد پس بر خيزد،آنچه از پس خواب كند [5]ناشيه بود.يمان و ابن كيسان گفتند:قيام باشد به آخر شب. هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً ، ابو عمرو و ابن عامر ابن محيصن خواندند:«وطاء»به كسر«واو»ممدود على معنى المواطاة و هى الموافقة [6]،گفت:آن باشد كه زبانش با دل موافق بود و دل با ساير اعضاء،و باقى قرّاء خواندند:«وطأ»به فتح واو مقصور،أى فراغا للقلب.

عبد اللّه عبّاس گفت:نماز [7]اوّل شب اولى‌تر باشد براى آن‌كه نداند كه به آخر شب بيدار شود يا نه.قتاده گفت: أَشَدُّ وَطْئاً ،أى اثبت قياما.قرظىّ گفت:بر نمازكننده گرانتر باشد،و گفت:دليل اين تأويل

قوله-عليه السلام: اللهم [8]اشدد وطأتك على مضر. ابن زيد گفت:دلش فارغ‌تر بود به شب،چه حوائج و كارها پيشش نيايد [9].حسن گفت:ثابت‌قدم‌تر باشد در [10]خير. وَ أَقْوَمُ قِيلاً ،اى اصحّ قولا و قراءة،آنچه خواند و گويد [11]درست‌تر باشد،گفتند:به‌نشاطتر باشد و