بود و روزه داشت [1]وقت روزه گشادن [2]طعامى كه بود پيش برديم،اين آيت او را ياد آمد [3]،گفت:طعام بردار [4].شب ديگر [5]هم چنين كرد.شب ديگر [6]ثابت بناني و يزيد ضبّى را بياورديم تا او را شفاعت كردند [7]تا طعامى [8]بخورد.

در خبر است كه وقتى اميرالمؤمنين را [9]عليه السلام-[4-ر]دندان به درد آمد،و از آن رنجى عظيم مى‌بود او را،گفت:بار خدايا در پاره‌اى استخوان اين‌همه الم بتوانى آفريدن،تو را با ما دوزخ به چه‌كار است! إِنَّ لَدَيْنٰا أَنْكٰالاً وَ جَحِيماً، وَ طَعٰاماً ذٰا غُصَّةٍ وَ عَذٰاباً أَلِيماً .

يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبٰالُ وَ كٰانَتِ الْجِبٰالُ كَثِيباً مَهِيلاً ، [10]:آن روز كه زمين بجنبد و كوهها پشتۀ ريگ روان شود.و مهيل مفعول هلت عليه التراب باشد،و منه

قول النبي-صلى اللّه عليه و آله و سلم: كيلو الطعام و لا تهيلوا ،أى لا تصبّوا جزافا.

إِنّٰا أَرْسَلْنٰا إِلَيْكُمْ رَسُولاً شٰاهِداً عَلَيْكُمْ الآية،گفت:ما فرستاديم به شما پيغمبرى را تا گواه باشد به شما،چنان كه فرستاديم به فرعون پيغمبرى را و آن موسى بود-عليه السلام.

فَعَصىٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ ،فرعون در پيغمبر خود [11]عاصى شد. فَأَخَذْنٰاهُ أَخْذاً وَبِيلاً ،ما او را بگرفتيم گرفتنى سخت و گران،و منه طعام،و بيل و مستوبل اذا لم يكن مريئا،و منه الوبال،و قالت الخنساء:

لقد اكلت بجيلة يوم لاقت فوارس مالك اكلا وبيلا